Διαχωρισμός θωρακικής αορτής

Ωστόσο, όταν ο διαχωρισμός της αορτής εντοπίζεται έγκαιρα και αντιμετωπίζεται άμεσα, η πιθανότητα επιβίωσης βελτιώνεται σημαντικά.

​

Συμπτώματα

 

Τα συμπτώματα του διαχωρισμού της αορτής είναι συχνά παρόμοια με τα συμπτώματα άλλων παθήσεων και περιλαμβάνουν:

​

• Ξαφνικός πόνος στο στήθος ή στην άνω πλάτη που επεκτείνεται στο λαιμό

• Ξαφνικός κοιλιακός πόνος

• Απώλεια συνείδησης

• Δύσπνοια

• Συμπτώματα εγκεφαλικού επεισοδίου όπως ξαφνική δυσκολία στην ομιλία, απώλεια όρασης, αδυναμία ή παράλυση μιας πλευράς του σώματός κλπ.

• Υπόταση

• Πόνος στο πόδι

• Δυσκολία στο περπάτημα

 

Αιτίες

 

Ο διαχωρισμός μπορεί να συμβεί οπουδήποτε στον τοίχωμα της αορτής. Η χρόνια υπέρταση πιέζει τον έσω χιτώνα της αορτής, καθιστώντας τον ευάλωτο σε ρήξη με αποτέλεσμα τον διαχωρισμό. Μερικοί άνθρωποι γεννιούνται με σύνδρομο Marfan, δίπτυχη αορτικό βόμβο ή άλλες παθήσεις που σχετίζονται με την αποδυνάμωση των τοιχωμάτων της αορτής, οπότε αυτοί διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για διαχωρισμό. Μερικές φορές, προκαλείται και από τραυματικές κακώσεις στην περιοχή του θώρακα Ανάλογα με την έκταση της αορτής που έχει διαχωριστεί έχουμε δυο τύπους διαχωρισμών:

​

Τύπος Α. Ο πιο συνηθισμένος και επικίνδυνος τύπος, που περιλαμβάνει την ανιούσα αορτή, και μπορεί να επεκταθεί στην κοιλιά.

Τύπος Β. Αυτό περιλαμβάνει την κατιούσα αορτή και μπορεί επίσης να επεκταθεί  στην κοιλιακή χώρα.

​

Παράγοντες κινδύνου

 

Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

​

• Μη ελεγχόμενη υπέρταση

• Αθηροσκλήρωση

• Το προϋπάρχον ανεύρυσμα αορτής

• Δίπτυχη αορτική βαλβίδα

• Στένωση ισθμού αορτής

• Γενετικοί παράγοντες όπως Σύνδρομο Turner, Marfan, Ehlers-Danlos, Loeys-Dietz.

​

Άλλοι δυνητικοί παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:

​

• Φύλο. Οι άντρες έχουν περίπου διπλάσια συχνότητα εμφάνισης διαχωρισμού.

• Ηλικία. Η μεγαλύτερη συχνότητα εμφάνισης είναι στο διάστημα από 60 ώς 80 ετών.

• Χρήση κοκαΐνης. Αυτή μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου επειδή αυξάνει την αρτηριακή πίεση.

• Εγκυμοσύνη.

• Υψηλής έντασης άρση βαρών.

 

Επιπλοκές

​

Ο διαχωρισμός αορτής μπορεί να οδηγήσει σε:

​

• Θανάσιμη σοβαρή εσωτερική αιμορραγία

• Νεφρική ανεπάρκεια

• Απειλητική για τη ζωή εντερική νέκρωση

• Εγκεφαλικό

• Ανεπάρκεια της αορτικής βαλβίδας

• Καρδιακός επιπωματισμός

 

Πρόληψη

 

Αυτό περιλαμβάνει:

​

• Έλεγχο της υπέρτασης.

• Διακοπή του καπνίσματος.

• Διατήρηση του ιδανικού βάρους.

• Χρήση ζώνης ασφαλείας. Αυτό μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμών στην περιοχή του στήθους σας.

• Συνεργασία με τους γιατρούς. Εάν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για διαχωρισμό, είναι απαραίτητο να υπάρχει επαφή με τον γιατρό και να καθοριστεί, πόσο συχνά υπάρχει ανάγκη για παρακολούθηση, ή αν είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση για την αντικατάσταση του ανευρύσματος.

 

Διάγνωση

 

Η διάγνωση του διαχωρισμού δεν είναι πάντα εύκολη, επειδή τα συμπτώματα μπορεί να μοιάζουν με άλλες παθήσεις.

 

Η υποψία για διαχωρισμό τίθεται όταν υπάρχουν τα ακόλουθα σημεία:

​

• Ξαφνικός θωρακικός πόνος

• Διεύρυνση της αορτής στην ακτινογραφία θώρακα

• Σημαντική διαφορά πίεσης αίματος μεταξύ δεξιού και αριστερού χεριού

​

Οι διαγνωστικές εξετάσεις περιλαμβάνουν:

​

Αξονική τομογραφία με σκιαγραφικό (CT). Αυτή είναι η εξέταση επιλογής που χρησιμοποιείται για τη διάγνωση και δίνει σαφή εικόνα του διαχωρισμού της αορτής.

Διοισαφάγειο υπερηχογράφημα ΤΕΕ. Είναι ένα ειδικό υπερηχογράφημα που δίνει σημαντικές πληροφορίες για την αορτή και την καρδιά.

Μαγνητική τομογραφία (MRΙ). Αυτή είναι μια άλλη εξέταση που μπορεί να είναι χρήσιμη.

​

​

Θεραπεία

 

Ο διαχωρισμός είναι μια σοβαρή κατάσταση, η οποία χρειάζεται άμεση θεραπεία. Αναλόγως του τύπου του διαχωρισμού, οι ασθενείς θα πρέπει να υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση ή φαρμακευτική αγωγή.

 

Η θεραπεία για τον διαχωρισμό τύπου Α περιλαμβάνει:

​

Χειρουργική επέμβαση. Οι καρδιοχειρουργοί αντικαθιστούν όσο το δυνατόν περισσότερο  από την αορτή, που έχει διαχωριστεί με ένα συνθετικό μόσχευμα. Εάν η αορτική βαλβίδα ανεπαρκεί ως αποτέλεσμα της πάσχουσας αορτής, τότε πρέπει να αντικατασταθεί και αυτή ταυτόχρονα.

Φάρμακα. Ορισμένα φάρμακα, μειώνουν τον καρδιακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση, εμποδίζοντας την επιδείνωση του διαχωρισμού. Μπορούν να χορηγηθούν όμως για σταθεροποίηση και προετοιμασία του ασθενούς μέχρι την χειρουργική επέμβαση.

 

Η θεραπεία για διαχωρισμό τύπου Β περιλαμβάνει:

​

Φάρμακα. Τα ίδια φάρμακα, που χρησιμοποιούνται για σταθεροποίηση και την προετοιμασία του ασθενούς πριν το χειρουργείο στον τύπο Α, μπορούν να χρησιμοποιηθούν, σε ασθενείς με διαχωρισμό τύπου Β, χωρίς να χρειάζεται χειρουργική επέμβαση. 

Χειρουργική επέμβαση. Ο σκοπός είναι παρόμοιος με τη χειρουργική επέμβαση διαχωρισμού τύπου Α. Αυτό σημαίνει χειρουργική αντικατάσταση της αορτής με συνθετικό μόσχευμα.

Συχνά χρησιμοποιούνται τα stent, που μπορούν να τοποθετηθούν στην αορτή για να διορθώσουν τον διαχωρισμό τύπου Β. Μετά τη θεραπεία, ο ασθενής θα χρειαστεί να λάβει φάρμακα για να ελέγξει την αρτηριακή πίεση για όλη τη ζωή. Επιπλέον, θα χρειαστούν τακτικοί έλεγχοι με CT ή MRI, για την παρακολούθηση της κατάστασής.